Home
 Bindingskracht.nl E-mail
Mijn hartsvriendin Annemiek ligt nog altijd op mijn bed, in dezelfde positie waarin ik haar een half uur geleden heb achtergelaten. De enige zichtbare verandering is haar gezicht. Eerdere, intense moeheid is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een ondeugende, uitdagende glimlach. Ik weet inmiddels dat ze soms gewoon even de handboeien nodig heeft om heel bewust niets meer te kunnen doen. Dit is voor haar een vreemde, maar effectieve manier om gedwongen tot rust te komen.
Ik heb al eens aangeboden om daarbij ook haar enkels vast te binden, maar daar zag ze pertinent van af. Als het gewenste effect van de ontspanning uitblijft, wil ze de ruimte houden om naar beneden te komen, zodat ik haar van de polsboeien kan bevrijden.
'Annemiek, zal ik je al losmaken, of heb je nog wat langer de tijd nodig?'
Hoewel ik het antwoord al weet, heb ik door mijn vraag net wat meer tijd om haar gevangen lichaam aandachtig te observeren. Anders dan normaal ligt ze ditmaal met ontbloot bovenlichaam op bed. Het beeld van haar naakte, half verborgen rechter borst verwart me.
Als vrouw geef ik normaal niet om een vrouwenlichaam, maar ditmaal is duidelijk anders. Kort zoek ik naar de verklaring en realiseer me dat vooral haar weerloze positie een heel prikkelende uitwerking op me heeft.
Van de stoel pak ik vlug haar witte blouse. Zodra ik de zijdezachte stof voel begrijp ik waarom ze hem niet aan wilde houden. Voorzichtig drapeer ik de blouse over haar schouders en bedek daarmee haar naaktheid. Gelukkig maakt Annemiek er verder geen punt van, alsof ze prefect aanvoelt wat me bezighoudt. Snel maak ik de handboeien los en laat haar alleen achter. In de keuken schenk ik alvast de thee voor haar in.

Ruim een week later neem ik op mijn vrije woensdag de tijd om het tweepersoons bed te verschonen. Door de laaginvallende krachtige zon is het in de ruime slaapkamer inmiddels aangenaam warm geworden. Voor de zekerheid trek ik toch mijn trui maar uit en haak een aantal knoopjes van mijn blouse los.
Tijdens het uit elkaar schuiven van de bedden valt onverwachts een sleuteltje van de handboeien op de grond. Verwonderd vraag ik me af hoe lang ik deze al kwijt ben. Als ik zelf met de handboeien speel, zorg ik altijd dat drie sleutels binnen handbereik liggen. Toch kan ik me niet herinneren wanneer ik ze voor het laatst gebruikt hebt.
Het moet die keer met Annemiek zijn geweest. De herinneringen aan dat bijzondere moment komen weer bovendrijven. Snel raffel ik mijn huishoudelijke taak af. Het wordt tijd om de handboeien weer eens bij mezelf om te doen. Nogmaals controleer ik de positie van de drie sleutels. Ik ben me bewust van de snelle hartslag die onrustig in mijn hals klopt.
Kort neem ik de planning van de rest van de dag door. Er is genoeg tijd.
Expressievormen: 2013 Bondage verhalen: Weer(ga)loos vrijen met mijn man.
Het koude staal sluit met duidelijke klikken om mijn polsen. Dan lig ik naakt op bed en copieer de positie die Annemiek had ingenomen.
Heel geleidelijk droom ik weg via de prikkelende beelden van haar aantrekkelijke, half naakte lichaam.

'Jacqueline, ben je boven ...?' klinkt de dwingende stem van mijn echtgenoot.
Ik heb Marc niet eens horen binnenkomen. Waarom ..., waarom heeft hij nou precies deze dag uitgekozen om vroeger thuis te komen ...? Hoe lang lig ik al op het bed? Ben ik inderdaad weggedommeld? Hoe laat is het eigenlijk?
Naarstig zoek ik de dichtstbijzijnde sleutel van mijn handboeien. Automatisch draai ik daarbij op mijn rug.
De wetenschap dat Marc elk moment boven kan komen doen mijn handen trillen, waardoor het niet lukt om het sleutelgat te vinden. Marc's voetstappen naderen in rap tempo over de trap. De deur is al open, nog voordat ik mijn schaamteloze naaktheid kan verbergen door weer op mijn buik te draaien.
Ik weet me totaal geen houding als Marc me helpt met opstaan. Zonder een woord te zeggen neemt hij het sleuteltje van me over, maar in plaats van me los te maken stop hij het kleinood met een ondeugend gebaar in zijn zak.
Daarna schuift hij teder zijn linkerarm tussen mijn armen door, alsof hij wil controleren of de handboeien mijn polsen nog gevangen houden. Hij drukt mijn naakte lichaam heel dicht tegen zich aan en tracteert me op een heftige, vurige tongzoen, die ik onbedoeld te gretig beantwoord. Zijn rechterhand sluit krachtig masserend om mijn linkerborst.
Ik kan niets terugdoen als hij doorgaat met het verwennen van mijn al sterk verhitte lichaam. Ik wil vluchten ..., weg van de hand met de vingers die mijn lichaam veel te nauwgezet onderzoeken. Verweer is echter praktisch onmogelijk als zijn hand steeds lager over mijn lichaam glijdt. Het liefst zou ik mijn benen stijf willen sluiten, maar ik weet dat hij dat zeker zal merken. Ik zet me schrap voor het moment dat zijn vingers diep mijn ongetwijfeld kletsnatte schede zullen binnendringen.

Marc doet een stap terug. Gehaast rukt hij de kleren van zijn lichaam. Met lede ogen moet ik toezien hoe hij naakt op het bed neervlijt.
'Jacqueline, ik wil dat je bovenop me komt zitten,' klinkt voor het eerst weer zijn stem.
In zijn hese, schorre ondertoon meen ik het oerinstinct van pure opwinding te bespeuren, waarop mijn eigen lichaam onbedoeld heel heftig reageert. Mijn verstand, dat anders zo zorgvuldig de regie in handen houdt, wordt volledig weggedrukt. Door de handboeien die nog altijd mijn polsen fixeren, moet Marc me helpen om op bed te klimmen.
Ik ben me bewust van mijn lichte aarzeling als ik schrijlings positie zoek. Dan voel ik hoe Marc met zijn vingers al direct mijn schaamlippen opzij schuift. Zijn stijve, harde penis klopt verwachtingsvol tegen de ingang van mijn schede.
Heel langzaam laat ik me verder zakken en neem zijn forse lid diep in me op.
Marc's onderlichaam blijft haast onbeweeglijk liggen. Zijn handen zijn des te actiever als ze al masserend mijn kleine, ferme borsten opnieuw stevig tegen mijn slanke lichaam platdrukken. Ik buig verder voorover om zijn bewegingen extra kracht bij te zetten. Ik steun met mijn borsten inmiddels zo vol op zijn handen, dat ik mijn heupen gemakkelijk ondeugend speels op en neer kan bewegen.
'Oohh Jacqueline, ... ga door. We hebben vandaag niet veel tijd,' is de benauwde, felle reactie van mijn heftig hijgende Marc, juist op het moment als ik het wat rustiger aan wil doen. Ik heb geen verdere aanmoediging nodig, hoewel ik liefst veel langer wil ervaren wat het me doet om weerloos met mijn man te vrijen. Met mijn polsen nog altijd op mijn rug daag ik hem met wat extra heupbewegingen steeds verder uit. Ik ben me ondertussen bewust van de krachtige, bijna pijnlijke druk van zijn volle handen op mijn borstjes. Diep in mij zwelt zijn forse lid nog verder op. Aandachtig bestudeer ik het verkrampen van zijn gezicht en weet dat hij ditmaal gedwee zal volgen. Wild schokkend is er al snel zijn heerlijke ontlading die ook mij verlossing brengt.

'Schat, het was werkelijk ongekend lekker, maar we moeten opschieten. Elk moment kan Bernadette hier zijn.
Ik heb voor vanavond een PowerPoint presentatie nodig. Er staat nog niets op papier en ik hoop dat jullie je magie weer kunnen laten werken.' Zijn volle, intense tongzoen voelt als een beloning voor mijn eerdere inspanning.
Haastig maakt Marc mijn polsboeien los. De deurbel klinkt al. Er is geen ruimte voor verder overleg.
Laat die avond schuift Marc na de vergadering voorzichtig in ons bed in de hoop me niet te storen. Toch ben ik nog altijd klaarwakker, want de slaap wil niet lukken. Nerveus nestel ik me dicht tegen hem aan. Zijn krachtige arm sluit gelukkig bemoedigend om me heen, waardoor ik weet dat ik me verder geen zorgen hoef te maken.
Weken gaan voorbij, zonder dat Marc over de handboeien rept.
Het is net alsof het voorval nooit heeft plaatsgevonden. Zelf durf ik er ook niet over te beginnen, hoewel het me vaak bezighoudt.
'Jacqueline, weet je het nog ..., die ene keer ...?' Marc's onzekerheid is verterend.
'Wat bedoel je schat,' vraag ik onschuldig. Door mijn plotseling sterk versnelde hartslag weet ik echter precies waar hij op aanstuurt. De anders zo simpele handeling van het vasthaken van mijn beha valt me ineens zwaar. Aandachtig dwalen mijn ogen over Marc's gespierde, naakte lichaam. Wordt dit het begin van een prikkelende middag? Het zou mij wel bekoren.

'Nou uuhh ... ik heb een website gevonden die uitleg geeft over bondage. Eigenlijk hoop ik ... uuhh ... dat jij mijn polsen met touw op mijn rug wilt vastbinden.'
Ineens weet ik dat het spel met de handboeien ook hem behoorlijk heeft aangegrepen.
In de slaapkamer tovert hij op de laptop feilloos de website te voorschijn. Zodra Marc even weg is doorzoek ik de browserhistory, waardoor ik weet dat Marc de afgelopen dagen de website veelvuldig bezocht heeft. Terwijl ik alvast de instructies voor de polsbondage nauwgezet doorneem legt Marc diverse stukken touw op ons grote bed.
'Je vindt het toch niet erg om te doen ...,' vraagt een nog altijd spiernaakte Marc bezorgd en kijkt me onderzoekend aan.
De hele situatie grijpt me steviger aan dan ik durf toe te geven. Ik ben enorm benieuwd hoe ik zal reageren op het bondagespel.
Ter afleiding pak ik alvast een stuk touw dat geschikt lijkt om zijn polsen mee vast te binden.
Aan alles merk ik dat Marc heel gespannen is.
Ik neem zijn polsen in mijn handen en breng zijn armen voor zijn lichaam bijeen. Vrijwel direct is er de forse opzwelling van zijn lid, hoewel ik nog maar net aarzelend ben gestart met het stuk touw.

Door met zijn handen de aandacht te verleggen naar mijn lichaam probeert hij te maskeren hoe zenuwachtig hij is.
Ik voel me inmiddels vrij zeker van mijn zaak en dwing daarom zijn polsen voor mijn eigen veiligheid op zijn rug.
Ondanks mijn onrust kost het me weinig moeite om zijn armen te fixeren. Met een laatste extra knoop weet ik dat hij niet zelf meer los kan komen.
Herinneringen aan de vorige keer, waarbij ik schrijlings op hem moest zitten, komen in alle heftigheid boven.
Nu zal deze positie niet lukken. Wel heb ik ditmaal het heft volledig in handen.
Met een tweede stuk touw bekijk ik nadenkend zijn gezwollen lid en samengetrokken balzak. Aarzelend wikkel ik het touw om zijn balzak, net boven zijn ballen.
'Strakker ...,' brengt Marc hijgend uit.
Direct begrijp ik wat hij bedoelt. Ik voel weer de stevige spanning in mijn borsten toen Marc ze al masserend tegen mijn lichaam perste.
'Nog strakker .... toe ... alsjeblieft,' klinkt zijn noodkreet. '... je doet het prima,' moedigt hij nog aan.
Ik moet erop vertrouwen dat Marc zelf het beste kan aanvoelen wat voor hem aangenaam is.
'Au ....'
Ik deins terug.
'Oohh nee ... ga door ...,' stoot hij steunend uit. 'Wikkel het touw ook een paar keer strak om de schacht.'
Van een afstand bekijk ik het fraaie, sterk opgezwollen kunstwerk. Op deze manier intiem vrijen zal niet lukken, maar het ziet er bijzonder indrukwekkend uit. Ik overweeg om nog meer touw aan te brengen.
'Verwen me. Juist nu ik niets terug kan doen.'

Ik begrijp Marc's gesmoorde smeekbede en heb geen extra aanmoediging nodig. De andere touwen moeten maar wachten. Teder streel ik zijn ballen en zijn lid. Zelfs met mijn meest zachte, aarzelende aanrakingen heeft Marc het al ongelooflijk moeilijk. Uit angst dat hij elk moment kan klaarkomen kras ik met mijn lange nagels over de lange naad op zijn stijve penis. Ik geniet enorm van dit bijzondere spel, dat voor hem zo geraffineerd balanceert op de dunne scheidslijn tussen pijn en onvervalst genot. De heftige lichamelijke reacties zijn een goede leidraad om mijn handelingen bij te sturen. Marc lijkt precies te weten wat hem het meest behaagt.
Hij krijgt het pas écht moeilijk als mijn vochtige vinger lichtjes over zijn blootgelegde eikel glijdt. Vooral als ik met mijn nagels diep op de rand van zijn eikel speel krimpt hij ineen van genot, waarbij zijn buikspieren als vanzelf heerlijk krachtig aanspannen. Tjonge, wat heeft hij toch een mooi lichaam, bedenk ik me.
Als ik vervolgens zijn penis in mijn mond neem is het voor mij net alsof gelijktijdig mijn vagina met deze fraaie creatie wordt gevuld. Liefdevol streelt mijn tong de gladde bovenkant van zijn eikel. Ik moet heftig slikken als zijn zaad ineens totaal onverwachts toch krachtig naar buiten spuit. Het is overduidelijk dat Marc enorm heeft genoten. Zijn lichaam blijft lang naschokken als ik hem met mijn tong nog wat verder verwen en ondertussen het touw losmaak dat om zijn langzaam slapper wordende penis zit.

'Mag ik nu jouw polsen vastbinden ...,' vraagt Marc onzeker.
Ik besef dat ondanks zijn orgasme zijn opwinding nog lang niet is verdwenen. Er schuilt nog volop energie in hem.
Gelukkig maar. Het duurt dan ook niet lang of ik lig in dezelfde positie op bed, waarin hij me toen aantrof met de handboeien. De directe aanwezigheid van zijn naaktheid werkt bijzonder heftig op me.
Ik gun Marc nu nadrukkelijk wél de ruimte om mijn lichaam zeer uitgebreid te verkennen. Dat zijn belangstelling vrijwel direct uitgaat naar mijn clitoris vind ik ditmaal geen probleem. Heel stil ontvang ik de speelse, liefdevolle aandacht, als zijn vingertopjes geraffineerd over het wonderlijke plekje glijden. Na mijn eerste, zorgvuldig voor hem verborgen gehouden orgasme lijkt mijn lichaam extra gevoelig. Het tedere minnespel heeft inmiddels ook zichtbare uitwerking op Marc.
Nieuwe verwennerijen gaan gepaard met het weer stevig opzwellen van zijn prachtige lid, terwijl ik daarin niet eens de hand heb gehad.
'Ik wil je in me voelen,' smeek ik, ondanks, of juist dankzij, het wonderlijke effect van zijn speelse vingers.
Zonder dat mijn polsen worden losgemaakt dwingt Marc me weer bovenop hem, precies waarop ik al had gerekend. Dadelijk komt hopelijk het moment dat mijn borstjes weer volop de onverdeelde, stevige aandacht krijgen waar ze inmiddels zo nadrukkelijk en gretig naar verlangen. Heel bewust neem ik de tijd om ditmaal zo lang mogelijk uit te stellen, zodat ik ten vol kan genieten.

Met deze fantastische introductie van de touwen komt ook bij mij ook het besef dat we vaker weer(ga)loos zullen vrijen, terwijl één van ons is vastgebonden. Ik geniet van mijn ondeugende gedachten, terwijl ik me afvraag hoe het zal zijn als ik met wijd gespreide armen en benen vastgebonden op bed wordt genomen? Er trekt een wilde huivering van genot door me heen, die nog lang nagalmt in alle uiteinden van mijn verwarde lichaam.
Ik richt al mijn aandacht weer op het heden. Vanuit mijn boven positie heb ik de macht om zijn heupen diep in het matras te drukken, waardoor ik even kan herstellen, om vooral zo lang mogelijk intens te kunnen voelen.

©Bindingskracht, oktober 2013

Terug.